EVOLUTIE
Jaren geleden (in de 90-er jaren van de vorige eeuw) schouwde ik, vanuit een verhoogd bewustzijn, hoe evolutie zich ontvouwt door collectieve beïnvloeding van generatie op generatie. Ik ‘zag’ hoe er uiteindelijk kleine stapjes voorwaarts werden gemaakt in de realisatie van eenheid in de mens tussen zijn hoger Zelf en lager zelf.
Ik ‘zag’ dat deze voortschrijdende bewustwording veroorzaakt wordt door noodgedwongen aanpassing van het bewustzijn door pijnlijke ervaringen in het dagelijks leven. Het is net zoiets als het leerproces van een kind wat niet bereid is de aangereikte opvoeding van de ouders aan te nemen (afwijzen van autoriteit), om tot nieuwe ervaring te komen gebaseerd op het fundament van, uit vele levens doorgegeven, inzichten en ervaring van de voorouders. Bijna elk mensenkind probeert opnieuw ‘het wiel uit te vinden’, waardoor ‘de auto’ niet of langzamer gaat rijden of pas aan het eind van zijn leven waardoor het leven onnodig zwaar kan zijn.
Ik ‘zag’ dat in dit tempo van collectieve bewustzijnsgroei het evolutieproces heel lang zou duren en het ‘ik-gericht’ zijn (leven waarin de persoonlijkheid centraal staat) pas zou keren naar groepsbewustzijn als de mensheid zijn materiële behoefte tot op de bodem uitgeleefd zou hebben. Als vanzelf sprekend gaat dit gepaard met veel lijden voor betrokkenen, voor de mensheid en de planeet Aarde omdat wij immers, of je er nu bewust van bent of niet, een onlosmakelijk geheel met elkaar vormen. Deze collectieve neerwaartse negatieve creatiespiraal vormt een bedreiging voor de overleving van de mensheid en het milieu (water, lucht, bodem en wilde soorten van dieren en planten alsmede hun onderlinge relatie en hun relatie met andere levende organismen).
Om de negatieve (materiële) spiraal in stand te houden is er een systeem van controle gebouwd, individueel en door machtsdragers (zoals overheid en zorgverzekeraars), om de macht te behouden en te vergroten ten dienste van de materiële persoonlijkheid of materieel gerichte instelling voor eigen gewin en persoonlijke behoeftevervulling.
Er wordt gebruik gemaakt van (collectieve) beïnvloeding gebaseerd op angst om de mens een schijnveiligheid te bieden en zo te verleiden om mee te gaan in de collectieve beweging van onmacht en machtsstructuren. Hiermee doet men een beroep op het kuddebewustzijn… niemand wil immers uitgesloten worden van de groep, want dat vermindert de overlevingskans.
Dit gaat echter ten koste van de individuele ontwikkeling van de mens en de innerlijke vrijheid van de mens(heid).
Tevens leidt dit tot discriminatie van mensen of groepen van mensen die niet beantwoorden aan de opgelegde beperkingen van de machthebbers. Deze mensen worden geïsoleerd in de samenleving, buitengesloten, in de hoop dat zij zich ‘bekeren’.
Terwijl we geleerd zouden moeten hebben van heksenjachten en oorlogen, zijn we heden ten dage nog net zo barbaars als honderden jaren geleden. We verschuilen ons nu achter wetenschappers, politieke leiders en zorgverzekeraars die zich vaak laten manipuleren door lobbyisten, zonder ons af te vragen of het wel klopt wat zij ons als waarheden voorschotelen. De meeste mensen denken niet zelf na, zij volgen de opinie van de massa uit lijfsbehoud! De aanblik van dit scenario maakte mij toentertijd niet vrolijk, om het op zijn zachtst te verwoorden.
Wordt vervolgd!
© Diny van den Arend
Uit het boek: Ken Uzelve – Het Universele Pad van Zelfrealisatie (blz. 250, 260)